Keulen Schuld Frechen Panorama

Komoot Klassiekers: Keulen schuld Frechen

Keulen schuld Frechen – het tweede deel van onze Komoot Classics is een echte Duitse klassieker en waarschijnlijk niet zo bekend als de fietsmonumenten Milaan SanRemo, toch is de route vanuit ons oogpunt net zo’n groot hoogtepunt.

Keulen-Schuld-Frechen, stond jarenlang bekend als het Duitse Milaan SanRemo en was een vast onderdeel van het voorjaarsprogramma voor amateurs en professionals. Het klassieke evenement eind maart, dat vaak samenviel met de Italiaanse klassieker, was waarschijnlijk de aanleiding.

De race geschiedenis

De wedstrijd werd voor het eerst georganiseerd in 1920 door de RC Delia 09, eerst onder de titel Köln-Münstereifel-Köln en later Köln-Euskirchen-Köln. Van 1952 tot de laatste editie in 2012 werd de race onafgebroken georganiseerd door de club RC Adler Köln. Start en finish lagen van oudsher in het centrum van Keulen, voordat beide in 1969 naar Frechen werden verplaatst. Vandaar leidde de route naar Schuld in het Ahrdal en weer terug.

Gymnich stadspassage bij de doe-het-zelf voorjaarsklassieker Keulen-Schuld-Frechen
De route van Keulen-Schuld-Frechen leidt door het midden van Gymnich

Het feit dat deze race al bijna 10 jaar niet meer heeft plaatsgevonden is een echt verlies voor ons. De race was niet alleen een evenement doordrenkt van traditie. Het was ook een van de laatste echte wegraces voor amateurs. Om zo’n lange afstand volledig afgesloten en alleen voor jezelf te hebben, is een buitengewone ervaring voor elke atleet – een echt beroepsgevoel. Maar we willen hier niet te lang nagenieten, we willen alleen deze gebeurtenis herinneren en misschien een of ander het nummer laten herbeleven.

Routing

Voor onze Komoot Classics Edition van de Keulse Schuld Frechen race hebben we ons laten inspireren door het vroegere amateur B/C klasse parcours. Met een lengte van bijna 150 kilometer gaat hij niet naar Schuld, maar via Euskirchen naar Bad Münstereifel. Dit was de enige klim van de wedstrijd, de Weinstein-klim in Eicherscheid. Daarna gaat de route licht bergafwaarts terug naar Frechen.

Een dag voordat we onze eigen staging onder ogen konden zien, besloten we echter op korte termijn om de route te herschikken. Aangezien de weersvoorspellingen temperaturen van 20° voorspelden op de laatste dag van maart, wilden we geen tijd besteden aan het in- en uitladen van de fietsen, en ook niet aan de autoreis naar Frechen en terug.

Zo gezegd, zo gedaan. Met de Komoot-functie “Plan een soortgelijke tocht” hebben wij de start zonder meer in Aken geplaatst. Dit was heel gemakkelijk en zo konden we echt genieten van het weer. De nieuwe route is maar liefst 190 kilometer langer, maar belooft een vergelijkbare ervaring. OK – we zullen nog een paar meters hoogte winnen, maar het is het waard, dat beloof ik.

Aken-Schuld-Aken

Misschien een beetje een valse titel voor het nieuwe nummer, het gaat niet eens helemaal naar Schuld, maar goed. De route loopt nu via Kornelimünster en Breinig in de richting van Düren. Vanaf hier kunt u gemakkelijk de oorspronkelijke route bereiken. Wij verlaten dit later in Kall, in plaats van terug te gaan naar Frechen, gaan wij in de richting van de Rursee naar Simmerath en tenslotte terug naar Aken.

Een vroege zomerdag

Toen we op 31 maart aan onze DIY Cologne Schuld Frechen begonnen, hadden we niet van beter weer kunnen dromen. Met bijna constant meer dan 20 graden hebben we de waarschijnlijk mooiste lentedag te pakken. Wat een dag om te fietsen!

Het eerste deel leidde van Aken naar Kornelimünster. Weg uit de verkeerschaos van de stad gingen we via de dorpen Breinig, Mausbach en Gressenich naar Schevenhütte, vanwaar de eerste klim omhoog kronkelt. Met een bijna Ardenner-achtige wegkwaliteit (dat betekent kuilen zo ver het oog reikt) rijd je in de schaduw van het bos boven de Wehebachtalsperre. Dat is ook de reden waarom men hier voor Eifelverhältnisse weinig motorrijders ontmoet. Eenmaal boven moesten we geconcentreerd blijven om de kuilen in de afdaling naar Düren te ontwijken.

Door Düren kwamen we weer wat meer verkeer tegen, maar dat werd onmiddellijk daarna beloond. De rest van de dag zouden we bijna geen verkeerslichten meer tegenkomen. Het overwegend vlakke Rijnland leidde ons vanaf hier via Golzheim en Nörvenich naar Gymnich. Hier zijn we eindelijk op de oude route van de klassieke Keulse Schuld Frechen.

Fietser op de onderste schakel

Vanaf hier volgen we landwegen, die meestal voorzien zijn van een fietspad of royale bermen, in de richting van Euskirchen. De kleinere wegen, die deze luxe niet bieden, zijn niet erg druk, zodat u alleen of in een kleine groep op pad kunt.

Pitstop bij Keulen schuld Frechen

Op de weg door Euskirchen maken we een korte pitstop, het is gewoon stom dat we onze maskers thuis zijn vergeten. Na even nadenken, klopten we op de nachtteller van het benzinestation. De zichtbaar verwarde verkoper was echter zeer vriendelijk en verkocht ons een FFP2-masker en reikte het uit, zodat wij veilig de winkel in konden.

Achter Euskirchen merk je met elke meter dat het in de richting van de Eifel gaat. Het gaat altijd licht bergop naar Bad Münstereifel. Wie echter denkt hier al in de eerdere beslissende berg van Keulen schuld Frechen te zijn, heeft zich vergist.

In Eicherscheid is het zover. Kort nadat u het dorp binnenkomt, slaat u rechtsaf en eerder dan u zou willen bent u in de berg met een maximale helling van 11%.

Aangekomen op de top

Nadat u de eerste helling hebt overwonnen, gaat de berg nog een paar minuten door. De snelste tijden zijn te vinden op Strava met iets meer dan 6 minuten, in een maar nog steeds vrij losse pas op de weg hadden we iets meer dan 11 minuten nodig. Na een klein plateau volgt de volgende afdaling. Dat nu de beklimming van Frohngau volgt, zou men in de wedstrijd helemaal niet merken en ook voor ons voelen de 3,5 kilometer met slechts 3,3% heel gemakkelijk aan. Maar wie dit deel voor elkaar heeft gekregen, heeft echt de top bereikt. En de komende sectie, is iets om naar uit te kijken.

In het begin een beetje golvend, maar snel en helemaal bergafwaarts leiden de volgende 15 kilometer naar Kall. Als de wind goed staat, kun je hier heel snel zeilen. Aangekomen in Kall verlaten we nu de klassieke route van Keulen naar Frechen. We volgen de landweg door het dal naar Gemünd. Hier namen we bij een benzinestation de tijd om onze waterflessen weer bij te vullen.

Komoot waterfles navullen bij Köln-Schuld-Frechen, blijf gehydrateerd
Blijf gehydrateerd! Wat iedereen eigenlijk weet op warme zomerdagen, geldt ook in de lente en de winter. Gebrek aan vocht en uitdroging zijn een echte prestatiekiller

Weer bergop

De kop zegt het al, na de korte benzinepauze ging het voor ons weer bergopwaarts. Tot Herhahn heeft Komoot niet gekozen voor de klassieke beklimming over de landweg, die we kennen van talrijke Eifelrondes, maar voor een kleinere zijweg. Deze was zeker een beetje steiler dan het gebruikelijke parcours, een echte vormcheck in het voorjaar en een echt hoogtepunt voor onze Keulse Schuld Frechen.

1,6 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,5%. Daarbij gaat het steeds weer bergop met meer dan 10%, maximaal zelfs met 13,6%! En dan hebben we het alleen nog maar over het ergste stuk, daarna is het nog 1,5 kilometer aan ongeveer 3% door het peloton, wat niet echt ruimte biedt voor een adempauze.

Het is bijna als Redoute!

Christoph, eerder een sprinter dan een klimmer

Ik hoor achter me – wel, deze is met een maximum van 17% misschien iets steiler, maar deze is zeker vermoeiend genoeg geweest.

Maar het was de moeite waard, degenen die de nu komende afdaling naar Einruhr al kennen, verheugen zich er nu al op. Dit kronkelt fantastisch tussen de bomen door de helling af.

De laatste beklimming

Als je over de Rursee-brug in Einruhr rolt tijdens onze doe-het-zelf-ronde Keulen Schuld Frechen, vallen de mondhoeken van alle niet-mountainbikers zeker weer naar beneden – weer bergop?

Komoot Klassiek Eifel Panorama
Het uitzicht over de Rursee in de richting van Einruhr is fantastisch – Eifel panorama

Ja, een laatste voor deze route we moeten een echte berg op. De rit omhoog naar Simmerath duurt meer dan 20 minuten, maar is zeer steil en nooit echt steil. Naast het goede geweten dat het de laatste berg van de dag is, krijgt u een prachtig uitzicht op de Rursee. Als u wilt kunt u iets te eten halen bij een van de benzinestations in Simmerath of Lammersdorf, maar het is niet echt nodig. Over het fietspad Vennbahntrasse gaat het naar Raeren en vandaar via Lichtenbusch weer terug naar het beginpunt, inclusief aansluitend ijsje, want u heeft na deze DIY Keulen schuld Frechen zeker verdiend.

Dromerige zonsondergang aan het einde van een warme lentedag bij de DIY Komoot Classic Keulen-Schuld-Frechen
De laatste zonnestralen van een mooie lentedag

Deel deze post

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *