De aërodynamica beschrijft het gedrag van lichamen in de wind en de daaruit voortvloeiende wetten. Bij wielrennen wordt vooral gekeken naar de luchtweerstand, die de beweging van de atleet tegenwerkt. In een wedstrijd kan de aërodynamica een beslissende factor zijn voor de overwinning of de nederlaag, aangezien de luchtweerstand een aanzienlijke invloed heeft op de snelheid van de wielrenner.
Je kunt de aerodynamica positief beïnvloeden door specifieke veranderingen aan te brengen aan de fiets en de atleet. Zo kan een geoptimaliseerde rijpositie, het vervangen van afzonderlijke fietsonderdelen en kledingstukken of gewoon het herschikken van de bidon leiden tot een lagere luchtweerstand. De verbeterde aerodynamica vermindert de vereiste inspanning, zodat de fietser met dezelfde inspanning een hoger tempo kan rijden.
Vooral bij tijdritten en triatlons speelt aerodynamica een grote rol. In de wedstrijdsport wordt daarom steeds meer gebruik gemaakt van positieanalyses en -metingen (van de CdA). Deze waarde zorgt voor aërodynamische vergelijkbaarheid. Speciale onderdelen zoals carbon wielen (bijvoorbeeld van HUNT of ZIPP) zijn nu “verplicht voor professionele atleten”. Sokken, racepakken en helmen spelen ook een steeds grotere rol en zijn soms speciaal aangepast aan de rijder aan de top van de wereld.
Renners als Alex Dowsett en Victor Campenaerts zijn ook pioniers op het gebied van aerodynamica in het wegracen. Vooral in ontsnappingsgroepen is het belangrijk dat een renner op zijn energiereserves let en ze behoudend gebruikt. Als een aerodynamische rijpositie en het juiste materiaal het dan mogelijk maken om over een periode van uren 15 of 20 watt te besparen of talrijke seconden extra voordeel te behalen, kan dit al snel het verschil maken tussen overwinning en nederlaag. Veel rijders gebruiken daarom naast hun aero-fiets en aero-helm ook speciale sokken en vooral racepakken. Deze bieden steeds meer comfort.