Afgelopen weekend was de dag. Na een voorbereiding van acht weken heb ik zaterdag voor
Wielen – Aerodynamisch, lichtgewicht en meestal gemaakt van carbon zijn een populaire upgrade op racefietsen
We hebben vorig jaar al een paar aangepaste fietsen voorgesteld, maar de fiets van vandaag
Keulen schuld Frechen – het tweede deel van onze Komoot Classics is een echte Duitse
Wielrennen is een verzamelnaam voor sporten en wedstrijden die op een fiets worden uitgevoerd.
Wielrennen heeft een lange traditie. Sinds het midden van de 19e eeuw worden er wedstrijden en andere evenementen gehouden. In het begin werd de fiets zelfs helemaal gebruikt als sportartikel en niet als vervoermiddel. De wedstrijden die vandaag bekend staan als klassiekers of monumenten van de wielersport, zoals Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Roubaix en Milaan-San Remo, dateren ook van rond de eeuwwisseling. Wielrennen heeft in de moderne tijd altijd deel uitgemaakt van de Olympische Spelen. Etappekoersen zijn ook al heel lang gebruikelijk. De eerste Ronde van Frankrijk vond reeds plaats in 1906, maar toen met slechts zes, maar veel langere etappes.
Tegenwoordig onderscheidt de wielersport veel verschillende disciplines en soorten renners. Naast wegwedstrijden en mountainbiken zijn er ook baanwielrennen, cyclocross, trials, BMX en downhill, alsmede de varianten artistiek wielrennen, cycle ball en cycle polo. Zowel de regels als de organisatie van de verschillende disciplines vallen onder de overkoepelende organisatie UCI.
In de loop der tijd heeft het wielrennen een aantal veranderingen ondergaan. Zoals voorheen is de winnaar in de meeste disciplines degene die als eerste (in de kortste tijd) over de eindstreep komt. Uitzonderingen zijn de baan disciplines punten race, Madison en de snelheidsrace. In meerdaagse etappekoersen worden de finishtijden van de afzonderlijke etappes bij elkaar opgeteld om de eindwinnaar te bepalen (kortste totale tijd van alle etappes). Vaak worden extra punten toegekend aan de sterkste sprinters en bergrenners, die punten verzamelen in verschillende tussenklassementen.
Tegenwoordig zijn wegwedstrijden voor mannen meestal tussen de 150 en 250 kilometer lang. De langste race van het jaar is traditioneel Milaan-San Remo, meestal net geen 300 kilometer. Voor vrouwen is de afstand vaak iets korter en varieert tussen 100 en 200 kilometer. In het baanwielrennen wordt een onderscheid gemaakt tussen sprint- en endurancedisciplines, waarbij de duur van de wedstrijden varieert van enkele seconden tot een uur. Een bijzonder spectaculaire wedstrijd is het wereldrecord per uur, waarbij één enkele rijder probeert zo ver mogelijk te komen.
De UCI organiseert wereldkampioenschappen in verschillende disciplines van het wielrennen. Bijvoorbeeld in wegwedstrijden, tijdritten, cyclocross, crosscountry MTB en downhill. De bekende regenboogtrui zal ook worden uitgereikt voor BMX en de verschillende baansporten. Wielrenners die het wereldkampioenschap winnen, mogen het jaar daarop (tot het volgende wereldkampioenschap) de witte trui met de wereldkampioensstrepen in hun discipline dragen. Daarna mogen zij de strepen op de kraag van het tricot en op de zoom van de mouwen tot het einde van hun loopbaan behouden. In de meeste wielerdisciplines worden de wereldkampioenschappen gehouden per leeftijdsgroep voor junioren, U23’s, en elites, zowel voor mannen als voor vrouwen.
Sponsoring is een zeer gevestigde financieringsmethode in de wielersport. Enerzijds stelt de steun van diverse bedrijven vele atleten en teams in staat hun uitrusting te financieren. Veel branchespecifieke bedrijven, zoals wiel- en onderdelenfabrikanten, ondersteunen de teams ook door materialen te leveren. Andere bedrijven steunen de sport door wedstrijden te organiseren en te financieren.
Bij wielrennen speelt het weer vaak een doorslaggevende rol. Regen, wind, enorme hitte of soms zelfs sneeuw – de atleten en hun uitrusting moeten op al deze zaken zijn voorbereid. Vooral met de lenteklassiekers kan het er vaak rommelig aan toe gaan. De renners moeten dus niet alleen fysiek fit zijn, maar ook mentaal fit en voldoende assertiviteit en wilskracht meebrengen om zo’n wedstrijd in hun voordeel te beslissen. Vooral in België en Nederland zweren veel wielrenners er bij om niet naar een trainingskamp te vliegen, maar om in precies deze omstandigheden te trainen en zich voor te bereiden. Zo gebruikten veel wegprofessionals ook een cyclocrosser of een mountainbike in de wintertraining. Andere atleten daarentegen maken gebruik van trainingskampen, een atletiekbaan of de roltrainer. In het wielrennen is dit ook bedoeld om verkoudheid te voorkomen en zo een constante basistraining ter voorbereiding van het seizoen te garanderen.
Tegenwoordig kunt u fietsen krijgen van talrijke fabrikanten en voor elk doel. Downhill, trial, enduro, crosscountry, gravel, cyclocross, weg, tijdrit of toerfiets – en natuurlijk bijna alles als e-bike. Afgestemd op de betreffende toepassing en met geschikt materiaal. Uitgerust met een vermogensmeter, fietscomputer en carbon wielen, zijn er vele mogelijkheden voor wedstrijdsport.
Wanneer wielrennen als wedstrijdsport wordt beoefend, moeten training, recuperatie en wedstrijdvoorbereiding in een goed evenwicht worden beschouwd, en daarom heeft de atleet gewoonlijk ten minste één coach aan zijn of haar zijde die de planning en controle overneemt, terwijl de atleet zich concentreert op het essentiële – het rijden. Ook prestatiemanagers zijn tegenwoordig niet ongewoon. Afgezien van de opleiding zijn zij vooral vertrouwd met materiële kwesties. Zij vergelijken verschillende onderdelen en fabrikanten (bv. twee vergelijkbare wielstellen van Hunt en Zipp) en wegen hun voor- en nadelen voor de atleet en de wedstrijd tegen elkaar af. Zo kan de atleet er zeker van zijn dat hij onder de beste omstandigheden aan de wedstrijd begint en zijn beste prestatie levert.
