Wegrace

Wegwedstrijden kunnen in ruimere zin worden opgevat als alle wielerevenementen die plaatsvinden op wegen (of voorzieningen die niet voor wielrennen zijn aangelegd). Dit omvat dan ook criteria, kermiskoersen of circuitraces. In engere zin zijn dit specifiek de wedstrijden die, in vergelijking met de tot dusver genoemde, niet op een circuit maar van het ene punt naar het andere (van stad naar stad) of op een groot circuit dat normaal niet meerdere keren wordt afgelegd, plaatsvinden.

Naast het baanwielrennen spelen wegwedstrijden een belangrijke rol in de geschiedenis van het wielrennen en dragen zij ook vandaag nog bij tot de populariteit ervan. Eendagswedstrijden zoals de wielermonumenten (Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Roubaix, Ronde van Lombardije, Milaan-Sanremo, Ronde van Vlaanderen) vinden allemaal al meer dan 100 jaar plaats. Zij vormen vandaag nog steeds de kern van de WorldTour, naast de drie GrandTours. Een overwinning hier wordt op één lijn gesteld met de wereldtitel en wordt algemeen als minstens even moeilijk beschouwd.

Vooral in de amateursport neemt de aanwezigheid van wegraces helaas af. De reden hiervoor is voornamelijk de logistieke inspanning in de organisatie. Terwijl voor een circuitrace of criterium slechts een klein parcours hoeft te worden afgesloten, moeten voor een wegwedstrijd veel wegen en kruispunten worden afgesloten en zijn ook begeleidingsvoertuigen van politie en hulpdiensten nodig.

Naast eendagswedstrijden vinden wegwedstrijden ook plaats in de vorm van etappekoersen. Opeenvolgende races vinden plaats over een paar dagen, een week of zelfs een langere periode. Naast de dagwinnaars wordt een eindwinnaar bepaald uit de som van de onderdelen (bv. op basis van de eindtijd of de dagplaatsingen).